به خون‌بازی تنزّل کن عقاب و گرگ را تا سگ بچرخان لول و بی‌رحمانه بگذر با سرنگ از رگ ‌ بپاش از در {ادامه}

گردن کشیده، مستِ هماغوشی‌ات ولی با گیجِ بوسه‌های تو، من ‌آشناترم یک عمر تاب داده و لالایی‌ات شده هربار این منم که تو {ادامه}

فصل درد است گل از بغض تنم می‌شکفد زخم از روزنه‌ی پیرهنم می‌شکفد مرگ انداخته بر هیبت من سایه‌ی خویش وعده داده‌ست مرا {ادامه}

موزاییک هشتم، موزاییک نهم، برگرد ◾️ از سنگ‌فرش خیسِ ماه مهر دانشگاه تا چشم‌های خشک و خوابِ خالی ارواح چیزی نمی‌‌دانی از این شیب {ادامه}

سرِ کلاسِ طراحی به ما یه تکلیف داد استاد ذغال و کاغذو برداشتم یه ایده توی سرم افتاد یه دایره کشیدم توو کادر {ادامه}

خسته از لخته‌لخته بدبختی چشم‌های تو رو‌بروی من است بین این مُرده‌های بی‌ رؤیا زندگی با تو آرزوی من است خانه‌هایی سیاه و {ادامه}

۱ به روی گرد و غبار مقدّس قابی که روی پهنه‌ی دیوار خاطرات دلم اسیر گفت‌ و‌ شنود خفیف اوهام است دوباره دست {ادامه}

مثل سگ‌های هار می‌ماند چشم‌هایش به استخوان کسی عشق، این کیمیای دور از دست آفتی بود در جهان کسی عشق یعنی سکوت را {ادامه}

از ازدحام یک منِ تودرتو تا خلسه‌های یک تن مستهجن انسان چندوجهی مغلوبی درمانده لای آدمی و آهن انسان چندوجهی مغلوبی پشت جنون {ادامه}

آسمان هم دیگر آبی نیست کوچه‌هامان بوی خون دارد از درونِ چشم‌های ما خون به جای اشک می‌بارد خالی از احساس شد دل‌ها {ادامه}