توی امید‌های به شک خورده در دست‌های خشک و ترک خورده از چشم‌های خیس کتک خورده جز بوی انتظار نمی‌آید هی سرفه سرفه [...]

این شهر جدولی‌ست پر از پرسش پرسیده از تمام نبایدها از روز بهتری که نمی‌آید پرسیده از ادامه‌ی شب… امّا حاکم نشسته کنج [...]

بدون کوچکترین حرکتی به چشم‌های گود‌رفته‌ی من زل بزن و شلیک کن به تاریکی که من از این روشنی چیزی ندیده‌ام جز گلدانی [...]

من از کدام خیابان مشترک نروم کدام روز به آبان مشترک نروم چگونه بگذرم از خاطرات خیس کسی و بی‌امان پی باران مشترک [...]

برادران من که بوی خون را نفس زدید! شهر، دودناک است کسی که صبر می‌کند هلاک است کمک کنید تا نفس بگیریم درنده‌خوترند [...]

چراغ بنزین‌ها که روشن شدندپیاده شوبا من برقصاز تمام بلندگوها آهنگ شاد پخش می‌شودوقتش رسیده که بوسه‌ی فرانسوی بگیریم از همبا من برقصاز [...]

در عذابِ در عتابِ در شکستِ در ستیزم آی ملت! کو قرنطینه؟ ببندیدم… مریضم لخته‌های خونم از سم… سکته‌ی آهم دمادم نیش سرمایه [...]

ما مرده‌ایم توی تمامیِ جنگ‌ها گُل می‌برند سمت مزارت تفنگ‌ها حالا برای کشتن ما گریه می‌کنند دارند می‌چکند تمامِ فشنگ‌ها زل می‌زنم به [...]

پاییز از میانه گذشته؛ درختان شهر اما همچنان سبزند بیچاره خیابان! صورتش را با سیلی سرخ نگه داشته‌اند با خون! به جای برگ‌های [...]