عشق… از ياد برده‌ام تو را غصهّ بودی و خورده‌ام تو را! لای دفتر فشرده‌ام تو را دستِ باران سپرده‌ام تو را هر [...]

زرّافه‌ی درازتر از گردن هربار مثل گاو سرش پایین سیمرغ چاق زیر دوتا گنجشک «گافی» بزرگ بود و پرش پایین معشوقه‌ی محجّبه‌ی محجوب [...]

به سالنامه‌ی سرگیجه‌هات زل بزنی دوباره پر شوی از الکل، استکانت را که گیج و بهت‌زده، روی تخت بنشینی «فلوکستین»، بفشارد به‌هم‌، روانت [...]

نهنگ نهنگی‌ست كه خوابش كرده‌ام تار و پودش را به اقيانوس ريخته‌ام و از مرزهای لوط گذشته‌ام! اينجا اسكلتی بود كه بر فقراتم [...]

زل می‌زنم به صورت ابری که در تکّه‌تکّه‌هاش پر از روح است ابری که تا همیشه نمی‌بارد ابری که درد دارد و مجروح [...]

با قدم‌هات روی ریل قطار می‌زدی سوت توی حافظه‌ام روح من بعد گفتنِ «چی‌ چی؟» داخل کوپه‌ام ولو می‌شد مبتلاتر شدم به آلزایمر [...]

بزرگ شدم بالاخره دستم به پریز رسید و به بالای یخچال قدم از پدرم بلندتر و زورم بیشتر از زنبیل مادر حالا می‌توانستم [...]

اعجاز خسته می‌شود از عجزم از دست‌های بسته و سیمانی در من هنوز کورهْ اُجاقی هست تبخال‌های یک تبِ طولانی یعنی هنوز شعله‌ورم، [...]

شرمم از اشتباه آویزان یک تباه از تباه آویزان شده‌ام مثل ماه آویزان از شب توی راه آویزان شده‌ای اشتباه بدترِ من که [...]