داد زد در نگاه من مردى و سرش را بكوب، مى‌مشتد يک زن از توى آينه رد شد از جلو روى تخت مى‌پشتد {ادامه}

در من بیا برقصا با وزن این ترانه این شعر عاشقانه این آخرین بهانه که موسم بهار است در من بیا برقصا این {ادامه}

روسری هیچ زنی قد و قواره‌ی جنگ نیست گل‌های خشکیده‌ی پیرهنت اما نجات سربازان بی‌رویاست با دست‌های یتیم در خاک قاب‌ها را گور {ادامه}

پشت به پنجره بدون سوال بی‌تفاوت به شهر در آشوب خوردن چای سبز با سیگار حل داروی معده در مشروب ناله سر می {ادامه}

قرص‌ها را ورق به ورق از یخچال کش رفتم آن‌همه آرام‌بخش برای خوابش دیگر کافی نبود کابینت دیده بود که شب‌ها چراغش روشن {ادامه}

خورشید رفت از آسمان، آغاز فصل سرد… من آن غروبی که کنارت ناامید آمد توی لباسی که عروس من شدی دیدم روی تن {ادامه}

می‌بوسمت یک روز در میدان آزادی می‌بوسمت وقتی که تهران دست ما افتاد می‌بوسمت وقتی صدای تیرها خوابید می‌بوسمت وقتی سلاح از دست‌ها {ادامه}

دوره‌ای آمده که مکر و خیانت هنر است و همان هم‌قَسَمَت، خون تو را تشنه‌تر است عصر بیداد و ستم، بُرهه‌ی بحران و {ادامه}