برای لمس تن تو
من این مسیرو دویدم
تو آرزوی یه شهری
اگه منم نرسیدم

اگه منم نرسیدم
بغل کن این غمو محکم
بگو کجای جهانی؟
میون این همه آدم

میون این همه آدم
تو گم شدی و خیالی
تو سرزمینِ معما
تو لحظه‌های محالی

برای پنجره‌ی شهر
هوای تازه تو بودی
برای پنجره‌ی من
تو ابرهای کبودی

تو ابرهای کبودی
به چشم‌های کبودم
همیشه بودی و من هم
که لایقِ تو نبودم

تو قصه‌های قشنگی
لباس‌ِ تو یه کتابه
من این مسیرو دویدم
تموم راه سرابه

برای لمس تن تو
من این مسیرو دویدم
تو آرزوی یه شهری
اگه منم نرسیدم

عباس اصغرپور

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *