تو شیرینیِ حدس یه احتمالی ظریفی، مث ساقه‌های خیالی شکست یه خوابی برای یه بوسه زلالی، مث لمس بارون زلالی یه بغض عرق‌کرده توی نگاته صدات نرم، مثل پَرِ قاصدک‌هاس تنت آخرین سرزمین مقدس برای هبوط منِ لاابالی تو خاصیت شونه‌ای واسه گریه یه بغضِ فروخورده‌ای قبل فریاد کنارت می‌شه ماهو غرق جنون کرد می‌شه […]

گفتی مبارک است ولی فکر می‌کنم سالی که حرف جنگ نباشد، مبارک است سالی که روی جلد تمام مجله‌ها تصویری از تفنگ نباشد، مبارک است سالی که لوله‌های تفنگ درنده را در کارخانه‌های جهان نی‌لبک کنند سالی که در خشاب پر از تار عنکبوت یک تیر یک فشنگ نباشد، مبارک است سالی که سبز سبز […]

فرو می‌کرد در جانم نگاهش را زنی از ایل خنجر، نسل ویرانگر برایم خواب‌ها دیده در این دیدار خدای خشمگین شعر پیغمبر برایم آسمان سوغات می‌آورْد نزول ممتد باران پاییز و… زمین هم خیس و بارانی؛ بدون یار شبیه آخرین پیکار پرویز و… و ساعت‌های دست مردم نادان نشان می‌داد، باید رفت در گوری نشان […]

باران می‌بارد دستم را دورِ گردن تو می‌اندازم و تنها در شهر قدم می‌زنم با هم به سینما می‌رویم آهنگ گوش می‌دهم تو می‌خوابی من برای کارگردان لالایی می‌خوانم از سینما بیرون می‌آیم پشت‌ِسرم هیچ‌چیز نیست باران می‌بارد همه‌ی شهر خیس می‌شود من خیس می‌شوم تو وسط اتوبان آفتاب می‌گیری به اتوبانی که نیست، نگاه […]

و ذاتِ منقلبِ عاشق معشوق‌کُش است ضعیف پیش می‌رود تَرکِ لمس‌های عمیق و شقیقه مبتلا به دیوانگی اصرار ابتکار صدای ماندگارِ تپش‌های انفرادی ماست باقی‌‌مانده‌های رنگ در پس‌زمینه‌ اسرارِ حبابی‌ست در عطرِ واقعیت آن‌قدر از حیله عریانم که شکلِ منهدم‌شدن از خاطر نرفت ویرانی در آینه‌شکسته‌های ادامه‌دارِ تجریدی‌ست در تماسِ رنگ‌ها آرام‌ بگیر، ای حجمِ […]

اشکال و ماهیت‌ها نه فقط اشکال که ماهیت‌های گوناگونی دارد زندگی نه فقط یکی که چند زندگی داریم هر یک از ما ماه یکی بر خورشید دیگری می‌افتد خورشید یکی ستاره‌ها و ماه دیگری را روشن می‌کند شیرهای یکی روباه‌های دیگری را می‌درد نهنگ‌های یکی ماهی‌های کوچک دیگری را یکجا می‌بلعد درخت‌های یکی بر درخت‌های […]

طالع نحس بابک ابراهیم‌پور تقدیم به سجاد نیرومند، برای رنج‌های مشترکمان. احمد گفت: «هزار بار بهت گفتم. برو پیش این دعانویسه؛ کارتو راه می‌ندازه.» بهزاد جواب داد: «باز این مزخرفات رو تحویل من نده. مثلاً تو رفتی، زندگیت از این رو به اون رو شد؟!» – «نه حالا در این حد. ولی خب کاملاً حس […]

تا قطار می‌رسد سوار می‌شوم. مأمور چک بلیط که سر می‌رسد، اول به زبان دانمارکی چیزهایی می‌گوید. اما وقتی می‌بیند چیزی سر درنمی‌آورم، به انگلیسی می‌گوید که اشتباه سوار شده‌ام. حالم حسابی گرفته می‌شود و به حواس‌پرتی خودم لعنت می‌فرستم. اگر مامان اینجا بود می‌گفت: «خاک بر سرت کنن که مثل خاله‌ی مشنگت همیشه توی […]

صدای گریه‌ی مادرم با رنگ قهوه‌ای تیره ترکیب می‌شود و مثل ضربه‌های کمربند، جلوی چشم‌هایم رژه می‌روند. درد کمربند روی ران‌هایم تا استخوان‌ رسیده است و تمام تنم را می‌سوزاند. سعی می‌کنم چشم‌هایم را باز کنم، سایه‌ی کمربند روی پلک‌هایم سنگینی می‌کند و نمی‌توانم چشم‌هایم را باز کنم. گریه‌ی مادرم مثل مگس بی‌جانی که بالای […]

پرونده‌ها را زیر و رو می‌کند. مدت‌هاست که سیستم فایل‌بندی بیمارها را نصب کرده است. چند ماه طول کشید تا عادت کند اطلاعات مریض‌هایش را در فایل مخصوص هر بیمار ثبت کند. ولی هنوز قفسه‌هایش پر از پرونده و کاغذ است. اصلاً به لمس کاغذ و نوشتن با خودکار بیشتر اعتماد دارد تا تایپ کردن […]

صدای زنگ ساعت به صدا درآمد. آقای م… روی بسترش دراز کشیده و شب را تا صبح نخوابیده بود. مدت‌ها می‌شد خوابش کم شده و زیاد نمی‌خوابید. نمی‌دانست به چه علت هر شب زنگ ساعت را کوک می‌کرد. چون مدت‌ها می‌شد بیکار شده و سرِکار نمی‌رفت. اما باز هر شب این کار را انجام می‌داد. […]

در اتاق کوچک خود عروسکش را بغل کرد و با چشم‌هایی شبیه پیاله‌‌ای کوچک و لبریز، باز هم تنها داستانی را که بلد بود با دقت همیشگی برای عروسکش تعریف کرد. دوباره به یاد مادر دوستش که مرده ‌است، افتاد: «نکنه مامان منم مثل مادر دوستم بمیره!» گونه‌هایش خیس اشک شدند. آرام سرش را روی […]