ستون فرشته‌های کاغذی با معرفی آثاری از کارلوس فوئنتس و ایتالو کالوینو همراه شماست.
محبوبه عموشاهی رمان «آئورا» را معرفی کرده است و اعظم اسعدی به معرفی «شهرهای خیالی» پرداخته است.

همچنین پیش از این، آثار دیگری از کالوینو به نام‌های «شش یادداشت برای هزاره‌ی بعدی» و «بارون درخت‌نشین»، «شوالیه‌ی ناموجود» و «آقای پالومار» در این ستون معرفی شده‌اند.

رمان «آئورا» نوشته‌ی «کارلوس فوئنتس» است که در سال ۱۹۶۲ نوشته شده است. این رمان، در ایران با ترجمه‌ی «عبدالله کوثری» و توسط «نشر نی» در دسترس است.
کتاب، روایت مورخ جوان مکزیکی به نام «فیلیپه مونترو» است که در روزنامه یک آگهی استخدام پیدا می‌کند و به‌دنبال آن وارد خانه‌ی زنی پیر به نام «کونسوئلو» می‌شود که با برادرزاده‌ی جوانش به نام «آئورا» زندگی می‌کند.
رمان فضایی سورئال دارد و بین واقعیت و رویا دائما در نوسان است، به‌طوری‌که بسیاری جاها مرز بین آنها را نمی‌توان تشخیص داد. یکی از ویژگی‌های رمان تصویرسازی‌ها و فضاسازی‌های قوی آن است که آدم می‌تواند خودش را واقعاً در آن فضاهای رازآلود و اسرارآمیز رمان حس کند. همچنین در رمان انگار زمان کش می‌آید و اگرچه که ما را به خاطرات گذشته‌ی شخصیت‌های رمان می‌برد اما آن‌قدر همه‌چیز سیال است که در جاهایی روایت در یک بی‌زمانی مطلق اتفاق می‌افتد. فضاسازی‌های رمان و سبک روایت تا حدودی من را یاد بخش‌هایی از کتاب «خشم و هیاهو» نوشته‌ی «ویلیام فاکنر» انداخت. یکی دیگر از ویژگی‌های رمان زاویه‌دید آن است که از زبان دوم‌شخص روایت می‌شود و شاید دلیل انتخاب این زاویه‌دید نزدیکی بیشتر خواننده با فضای درونی رمان باشد.
محوریت رمان شاید عشق یا جوانی باشد که در فضایی سورئال یا شاید در بخش‌هایی، به سبک رئال جادویی و رؤیاگونه روایت می‌شود. همچنین نویسنده در فضای رازآلود و اسرارآمیز و در خلال عشقی که بین شخصیت‌های کتاب روایت می‌کند، به بررسی تاریخ مکزیک نیز می‌پردازد.
کتاب را برای خواندن پیشنهاد می‌کنم.

● محبوبه عموشاهی ●

◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️


«شهرهای نامرئی»، عنوان کتابی از ایتالو کالوینو نویسنده‌ی ایتالیایی است که با ترجمه‌ی ترانه یلدا توسط انتشارات پاپیروس منتشر شده است. این کتاب در بهار ۹۷ توسط نشر مرکز بازنشر شده و همچنین ترجمه‌ی دیگری با عنوان شهرهای ناپیدا توسط بهمن رئیسی در مهر ۸۸ توسط نشر خورشید منتشر شده است.
مارکوپولو به ۵۵ شهر مختلف سفر می‌کند و از تجربه‌هایش برای قوبلای قاآن می‌گوید. هر شهر با نام یک زن‌ که برگرفته از اساطیر مختلف است، معرفی شده‌ است. در عین حال که رابطه‌ی منطقی بین شهرهای مختلف برقرار است، هر شهر ساختار مستقلی دارد. کافی است با دقت به اطرافمان نگاه کنیم تا هر ۵۵ شهر را ببینیم.
کالوینو از الگوهای شهری مانند شهرهای خطی، هسته‌ای، ستاره‌ای و همچنین آب‌های زیرزمینی و شبکه‌های آبراهه‌ای و داد و ستداها که باعث شکل‌گیری شهر شده‌اند، استفاده کرده است تا با قوه‌ی تخیل شهرهایی بسازد که خواننده به‌راحتی بتواند به آنها سفر کند. او همچنین برای نشان دادن شکل تعاون و زندگی در شهرها از آرمانشهرهای قرن هجده و نظریه پردازن سوسیالیستی چون رابرت اوون و سن‌سیمون الهام گرفته است.
در شهرهای نامرئی نوعی دیالتیک برقرار است. شکل معماری، ساخت و سازها، رفتارهای اجتماعی و اقتصادی و… است که باعث نابودی شهر می‌شود.
در پیشگفتار کتاب می‌خوانیم: «با سیر و سیاحت در شهرهای نامرئی، از داستان هزار و یک شب تا زندگی سریع و مدرن آینده، همه یک‌جا در ذهن زنده می‌شود. هر شهر نام زنی را بر خود دارد، و آنچه مارکوپولوی خیالی برای قوبلای محزون نقل می‌کند، بیش از آنکه فضایی خاص را در ذهن مجسم کند، خاطره‌ی آدمی آشنا را در یادمان زنده می‌سازد. از یک شهر به شهر دیگر، مسیر سفری رویایی فلسفی دنبال می‌شود که نشانه‌های آن به نقطه‌ای پنهان در درون انسان باز می‌گردد؛ سفری که در آن شخص به اندیشه پر پروازی سبک می‌دهد؛ سفری به درون رابطه‌ی میان مکان‌ها و ساکنان آنها؛ سفری آغشته به امیال و دغدغه‌های روحی و عصبی انسان‌هایی که در شهرها زندگی می‌کنند و …»
هر شهر خیالی روایت کوتاهی دارد که در فضایی بین افسانه و نثر شاعرانه روایت می‌شود. شهرهای نامرئی نمادی هستند از تجربه‌ها، تخیل، نثر شاعرانه و فرم در آثار ایتالو کالوینو.
شهرهای نامرئی یکی از بهترین آثار ایتالو کالوینو در فضای پست‌مدرن است.

● اعظم اسعدی ●

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *