همچون زنان میهنم
باشکوه و بی‌رحم است
دریا
چون درختی که از باغ بیرون می‌زند
نیمکت می‌شود
تخته‌سیاه می‌شود
مداد برای دست‌های تو
برای من پوشینه‌ای لایق.
باشکوه و بی‌رحم است دریا
همچون زنان میهنم
که از باغ بیرون می‌زنند و در نخستین صف
نخستین درفش را
بالا می‌برند
بالاتر از درخت
تخته‌سیاه
مداد…
مسعود روان‌شید
